Somedaymyprincewill.com – Trouble Man i.s.m. The Sadists

Posted on Dec 3, 2012 by annepoint

Woensdag 28 november naar de try-out van Somedaymyprincewill.com door Trouble Man i.s.m. The Sadists geweest in Theater de Brakke Grond te Amsterdam.

Fashionably late.

In de verlaten feestzaal die we betreden staat een eenzame persoon keihard in zichzelf te dansen. We luisteren naar zijn geraaskalk en ontwarren een melodie: “Please don’t go little sister!”

Een rauw verhaal over volwassen worden dat vorm krijgt door melodieën, sketches, rekwisieten en kostuums in een verloren landschap. Sadettin is onze verteller die niet terug deinst voor het blootgeven van zijn intieme verhaal, terwijl de drie heren van The Sadists zijn belevingswereld met prachtige zang en opzwepende muziek en sounds ten gehore brengen. Alles is suggestief en daardoor zo klaar als een klontje: een tijdloos verhaal vol humor en hartzeer.

Ga het zien!: http://troubleman.nl/#/&d656x15y24z88&d700x49y24z87&d720x11y33z96&d759x2y33z97

Video: http://www.youtube.com/watch?v=g90W6HjVU6E&feature=player_embedded

We are not from outer space & Come as you are – Dancing on the Edge

Posted on Nov 24, 2012 by annepoint

Woesdag 21 november naar de double bill We are not from outer space & Come as you are geweest tijdens Dancing on the Edge bij Podium Mozaïek Amsterdam.

As you are.

Wat kan het toch verrassend zijn om ergens spontaan mee naartoe te gaan totaal niet wetende wat je te zien gaat krijgen! De avond begon met verleidende klanken van oosterse live muziek in de ontvangsthal die ons nieuwsgierig naar de zaal toe leidde, waar we vervolgens in een totaal andere dimensie terecht kwamen.

In We are not from outer space (Rita Vilhena, Mohamed Shafik) werd op pop-art-achtige wijze gebruik gemaakt van locatie, performance, decor, kostuum en rekwisieten. Alles werd uit zijn verband getrokken door de onderbrekingen in speelstijl en de compilatie van scènes. Een prachtig teer duet veranderde in een vunzige porno, een serieuze moderne dans veranderde in een slapstick. De dans deed je mee schudden in je stoel en liet je kaakspieren verkrampen van het in stilte schreeuwen. Drie individuen, als koppel, als trio en als massa, die met het verstrijken van de tijd zich steeds blijven aanpassen aan de behoefte van het moment: performance art met een korreltje zout.
Video: http://vimeo.com/41094459

Come as you are (Nir de Volff, Mohamed Fouad) is alles wat je niet verwacht en verwachten kunt. In deze ontwapenende performance zien we twee mannen die spelen met de veronderstellingen en de stigma’s over het Westen. De jongensachtige kostuums maken zowel de performers als het publiek belachelijk waardoor het respect afdwingt. Het stuk wordt begeleid met live muziek (Haytham Safia) die bekende westerse hits laat versmelten met de voor ons onbekendere oosterse klanken. Door de slachtoffer rol van een ander uit te beelden komen de eigen vragen aan het daglicht: humor heeft een zeer scherp randje.
Video: http://www.youtube.com/watch?v=buvV_u-p9Kw

Doordat ik met een blanco blik de stukken in ben gestapt heb ik persoonlijke verhalen over menselijk gedrag en handelen gezien, terwijl veel van mijn mede publiek de behoefte had de stukken in een politieke context te zetten door de Egyptische makers. Dit zorgde voor een aparte spanning bij het nagesprek.

Houd deze makers in de gaten!:
http://www.dancingontheedge.nl/agenda-english/double-bill-come-as-you-are-we-are-not-from-outer-space-21-11
http://www.totalbrutal.net/index_content.html

PUNCH! festival – Dansmakers Amsterdam

Posted on Oct 21, 2012 by annepoint

Vrijdag 12 oktober naar het PUNCH! festival door Dansmakers Amsterdam geweest in het Melkweg Theater en Theater Bellevue te Amsterdam.

Ringing ears.

Opvallend bij alle performances waren de soundscapes. De intense bas en toon trillingen die door je hele lichaam vibreerden leken de avond te beheersen. Helaas nam het soms de kracht van de dans weg en begonnen veel stukken daardoor in elkaar te versmelten.

De avond begon met de Tripple Bill in het Melkweg Theater die bestond uit About Here & There, Soap Crah en SIGNS.

In Soap Crash (Clara Amaral) gingen we keihard onderuit op onze verwachtingen en veronderstellingen, waardoor we lekker door elkaar geschud werden en op zoek moesten naar een nieuwe blik. De strakke choreografie, het Popculture kostuum, de scherpe belichting, de runway make-up en het verbluffende stemgeluid van de danseressen maakte dat je tot in de puntjes van je tenen werd geprikkeld. Of je nu juist helemaal dubbel lag van de droge humor of er juist helemaal niets mee kon, dit stuk lokte je uit tot het geven van een ongeremde reactie.

Hierna begaven we ons naar de Double Bill in het Theater Bellevue bestaande uit HI BYE en Pogo Mob.

Interactie tussen personen stond in beide voorstellingen centraal. Instincten, onmacht, kracht, verlangens, uithoudingsvermogen en de sterke beheersing van het eigen lichaam in beweging vlogen ons in zeer geconceptueerde mate om de oren. Alles werd met stoïcijnse gelaatsuitdrukkingen gepresenteerd en er heerste een zekere mate van arrogantie in de conceptuele stijl die het publiek duidelijk maakte dat ze zelf maar moesten uitzoeken wat ze wilden doen met hetgeen ze bekeken. Dit zorgde echter ook voor humoristische en aangrijpende momenten, gezien je als publiek zijnde alleen dat zag wat je zelf op de scènes projecteerde.

Clara Amaral: http://vimeo.com/claraamaral Jochen Stechmann: http://www.jochenstechmann.com/ Gabriella Maiorino: http://www.gabriellamaiorino.net/ The Mob: http://vimeo.com/19411827

De Bomma’s – Feikes Huis i.s.m. Compagnie Frieda en Scheld’apen

Posted on Oct 16, 2012 by annepoint

Zaterdag 29 september naar de voorstelling De Bomma’s van Feikeshuis i.s.m. Compagnie Frieda en Scheld’apen in het OstadeTheater te Amsterdam geweest.

Do you see me?

In deze beeldende voorstelling van objecten en geluiden werden we mee gevoerd op onze eigen fantasie over twee oude vrouwtjes. De gewoontes, de handelingen, de spullen, de grapjes, de irritaties en vooral de liefde voor elkander maakte het stuk bijna onuitstaanbaar aandoenlijk. Al wisten we vanaf scène één hoe het stuk naar aller waarschijnlijkheid zou aflopen, toch bleven we geroerd kijken naar wat er zich afspeelde op een hellende vloer.

De kracht van het stuk zat hem vooral in het zelf laten interpreteren van de gegeven beelden en situaties door het publiek en de timing in het spel. De aandacht voor herhaling en de manier waarop er de tijd werd genomen voor de meest alledaagse handelingen maakte dat we bleven kijken naar twee paar schoenen.

Houdt ze in de gaten!: http://www.scheldapen.be/ en http://feikeshuis.nl/nl/activiteiten/producties/315-de-bomma’s

7 Singels Route – PS|theater

Posted on Sep 18, 2012 by annepoint

Vrijdag 7 september naar de voorstelling 7 Singels Route van PS|theater in Perdu geweest tijdens Fringe Festival Amsterdam.

Geestig en ontroerend.

Voor- en achterop de fiets ontstaan verlangens en geheimen. Bij welke haltes worden deze verwezenlijkt? Stap op en houd je kaartje gereed!

Samen met Han de verhalenverteller (Tijs Huys) en zijn opa, moeder, buschauffeur, juffrouw, buurman, klasgenoten, secretaresse en Roosje (vertolkt door Rian Evers en Pauline ten Böhmer), stappen we in de bus om mee te gaan op reis naar de belevingswereld van Han.

Door muziek en zang kreeg het verhaal een sterke vertelkracht die je als volwassenen ook even mee terug nam naar je jeugdfantasieën. Met kasten vol rekwisieten en instrumenten werden kamers, kantoren, radio’s, klaslokalen, bussen, fietsen, haltes en straten gecreëerd. Met zorg en liefde is er in een super kort maakproces van twee weken veel aandacht geschonken aan de kleine details die het verhaal zo echt maakten. De keuze voor het genre muziektheater door PS|theater is zeer verrassend en speels. Het maakt me nieuwsgierig.

Houd ze in de gaten!: www.pstheater.nl/producties/7-singels-route/

Rockabilly Roadkill – The Sadists

Posted on Sep 17, 2012 by annepoint

Vrijdag 19 augustus naar de voorstelling Rockabilly Roadkill van The Sadists geweest tijdens Lowlands 2012 te Biddinghuizen.

Rock & Roll!

Drie jongens, one stage en een tof decor: lets get this party started right now! Met rauwe sketches, harde muziek en strakke changementen kregen de spelers van The Sadists het festival publiek mee in hun rariteiten kabinet van onderhuidse kriebels.

De kostuums (Dieuweke van Reij) waren lekker kinky en er werd flink gespeeld met geestig ironische rekwisieten als wc potten en teddyberen. Het licht (Stefan Dijkman) was lekker direct en stereotypisch wat het geheel nog meer sarcastische humor gaf. Het decor was ontzettend krachtig in zijn simpelheid. Uit de schuin vooroverhellend vloer kwamen helse dampen zetten die deuren opende en de spelers vast ketende als honden.

Een middag van schaterlachend keten op een overhit festival!

Houdt deze duivels in de gaten!: http://www.orkater.nl/?subID=298&itemID=412

Video: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=csb1q_7wUtQ

The Promised Land – Orkater

Posted on Jul 12, 2012 by annepoint

Woensdag 11 juli naar de voorstelling The Promised Land van Orkater op Over het IJ Festival te Amsterdam geweest.

“Mind your step!”

Na het invullen van je persoonsgegevens op een formulier dat door stewards wordt ingenomen, vragen zij het publiek zich op te delen in links de vrouwen en rechts de mannen. Er komt een ouderwetse pont aanvaren waarop eerst de vrouwen dienen plaats te nemen, waarna de mannen volgen. Als iedereen geordend en wel op het dek staat meert de pont af en worden we door een groep zingende vrouwen uitgezwaaid.

De reis begint. Hoop, muziek, dans, zang, horizon en het betreden van nieuwe en onbekende bodem liggen in het verschiet.

Als we aan de overkant van het IJ aankomen wordt ons gevraagd in een lange rij over een lange smalle steiger de stewards te volgen naar our promised land. De hekken worden achter ons dicht getrokken en beelden van concentratie kampen uit de tweede wereld oorlog en Titanic wisselen zich voor mijn geestesoog af. Eenmaal binnen in de oude loods komen we in aanraking met het leven van de wachtende immigrant en transformeren we als publiek zelf langzaam in wachtende en reikhalzende immigranten.

Deze locatie voorstelling heeft alles wat het moet hebben. Niets is te veel of over de top. De details in rekwisieten en decor (Ria Marks & Titus Tiel Groenestege, Wikke van Houwelingen, Stefan Dijkman) zijn verrassend en al is de kostuumstijl (Carin Eilers) van een andere tijd afkomstig ze brengen met hun materialen, uitwerking en kleurenpallet het publiek in hun hedendaagse kleding helemaal in het moment.

Gaat deze voorstelling nog zien!: http://www.overhetij.nl/nl/Alle-voorstellingen/cramgoevent/125016/The-Promised-Land

L’ART POUR L’ART – Anna Verduin

Posted on May 15, 2012 by annepoint

Maandag 14 mei naar de generale van L’ART POUR L’ART van regisseuse Anna Verduin in het Rozentheater te Amsterdam geweest.

De kip of het ei?

In deze beeldende voorstelling volgen lichte en donkere scènes elkaar in een zeer humoristische manier op. Het Symbolisme van de voorstelling prikkelt je brein, terwijl je naar flarden tekst luistert die in het eerste opzicht geen connectie lijken te hebben.

Het stuk heeft een lekker speels decor (Roos Matla) bestaande uit een paar grote speelgoedblokken en een hoop hypnotiserende rekwisieten waarmee je hersenen worden gekneed. De nadruk lijkt op de relativiteit van de dingen om ons heen te liggen: alles veranderd.. of toch niet?

Gaat het zien deze week!: 14 t/m 17 mei Rozentheater http://www.rozentheater.nl/agenda/l’art-pour-l’art/377/3063/

‘Grenspost Zinnenwald’ – Orkest de Ereprijs

Posted on Nov 4, 2011 by annepoint

Dinsdag 1 november naar de première van ‘Grenspost Zinnenwald’ door Orkest de Ereprijs in het Compagnie Theater geweest.

Terwijl de rampen om je oren vliegen, de onmenselijke situaties je naar de keel grijpen vraag je je als publiek bij tijd en wijle af of jij nu het publiek van de voorstelling of de televisieshow bent.

Drie jonge zangeressen vertalen het harde leven aan Grenspost Zinnenwald. De vulgaire teksten worden zo feitelijk gebracht en door de zangstijl zo uit hun verband gehaald dat je soms niet anders kan dan gniffelen. Dit donkere spel wordt voor de toeschouwer doorbroken met sterke rekwisieten en live videobeelden. Door deze videobeelden lijkt er een dubbeling van de werkelijkheid op het toneel te ontstaan waardoor je je als publiek tijdens het stuk in drie verschillende werelden kunt wanen.

Het orkest, de zangeressen en de technicus passen maar net met zijn allen op de speelvloer. Hierdoor lijkt het orkest een soort woud van onverschillige omstanders die het publiek vragen: waar sta jij?

Ga deze muziektheater voorstelling nog beleven: http://www.compagnietheater.nl/voorstelling/grenspost-zinnenwald-spel-zonder-grenzen.html

ANNE •

Anne Verheij, MA || Visual Artist

Tag Archives: rekwisieten