Click on the picture and behold Danstheater AYA‘s new 60 seconds trailer of Eerste Keer!
( Winner of the Marburger Kinder- und Jugendtheaterpreis 2014 )
photo by © 2013 Peter Jansen
Choreography: Wies Bloemen
Set and light design: Erik van Raalte
Costume: Anne Verheij
Music: Dennis van Tilburg
CHAMAELEON
This Friday, 15:00h @ Dansmakers Amsterdam
Grab your chance now!
Klick HERE for tickets and information
READY, SET, GO!!!
Next week the performance Eerste Keer starts it’s NL tour!
Come and see us live!
For dates and tickets:
Amsterdam, De Krakeling 8 – 11oct première
Alkmaar, Theater de Vest 17oct
Amersfoort, De Lieve Vrouw 31oct
Complete time table: October 2013 – March 2014
Today:
Eerste Keer has it’s first school performances @ Zaantheater!
Toitoitoi!
For tickets: click here
Today Chamaeleon will perform twice in Germany, Wolfsburg, at Stadtstheater!
Maandag 15 april 2013 naar de voorstelling Ergens; dichtbij van Panama Pictures / Pia Meuthen in het Bellevue Theater te Amsterdam geweest.
Vacuum trip
Direct, intiem en vermoeiend. In deze dansvoorstelling bevind je je in de ontwapenende parallel wereld van de dansers. Door hun oprechte en directe lichaamstaal van dans en acrobatiek, weten ze de meest gewone situaties zo intiem te maken, dat je je als publiek soms afvraagt of je wel mag blijven kijken zonder inbreuk te doen op hun privacy. Gewone mensen, gewone situaties: wat zijn ze spannend!
Het eenvoudige decor (Katleen Vinck) houdt je in het hier en nu, terwijl je je simultaan ergens op de vlakten van de USA zou kunnen bevinden of binnen de muren van een grauwe stad. Het geeft ruimte, bescherming en oneindig hoge muren waar je overheen wilt blijven klimmen naar een uitweg. Het kostuum (Sanne Reichert) versterkt het gevoel dat we ons in een actuele situatie bevinden, waar alles echter net even anders blijkt. Kleine speelse details en invloeden van ondefinieerbare tijdsperiodes blijven je nieuwsgierig maken naar wie de personages zijn. Het vacuüm wordt nog weer versterkt door het lichtontwerp (Ate Jan van Kampen) die met het vergroten en verkleinen van de ruimte je gevoel van tijdsbesef in de war schopt. De muziek (Jeroen Strijbos en Rob van Rijswijk) is vaak heel letterlijk aanwezig als component in het geheel, waardoor we in de urgentie van de voorstelling blijven.
Na afloop realiseer je je dat je in een uur op zijn minst wel drie mensenlevens hebt meegemaakt!
Houd ze in de gaten!: http://www.panamapictures.nl/
with Kathrin Gramelsberger
Woensdag 28 november naar de try-out van Somedaymyprincewill.com door Trouble Man i.s.m. The Sadists geweest in Theater de Brakke Grond te Amsterdam.
Fashionably late.
In de verlaten feestzaal die we betreden staat een eenzame persoon keihard in zichzelf te dansen. We luisteren naar zijn geraaskalk en ontwarren een melodie: “Please don’t go little sister!”
Een rauw verhaal over volwassen worden dat vorm krijgt door melodieën, sketches, rekwisieten en kostuums in een verloren landschap. Sadettin is onze verteller die niet terug deinst voor het blootgeven van zijn intieme verhaal, terwijl de drie heren van The Sadists zijn belevingswereld met prachtige zang en opzwepende muziek en sounds ten gehore brengen. Alles is suggestief en daardoor zo klaar als een klontje: een tijdloos verhaal vol humor en hartzeer.
Ga het zien!: http://troubleman.nl/#/&d656x15y24z88&d700x49y24z87&d720x11y33z96&d759x2y33z97
Video: http://www.youtube.com/watch?v=g90W6HjVU6E&feature=player_embedded
Zaterdag 24 november naar de voorstelling SMALL WORLD door Boogaerdt/VanderSchoot in het Frascati te Amsterdam geweest.
Don’t give me hope!
Sabbelend aan onze roze suikerpin wachten we als publiek af wanneer de enorme chaos die zich voor ons uitstrekt zal ontpoppen tot een voorstelling.
Uit de diepte van de ruis vormen zich door ijzersterk spel al gauw rauwe bewegende beelden en stillevens. De chaos blijkt een logica en overzicht te hebben bestaande uit scherpe fragmentarische performances. Deze performances beginnen soms zonder dat je er erg in hebt en vechten tot op het bot om zich te doen laten gelden op het gewonnen terrein van de speelvloer.
De maskers zijn weer spectaculair echt door het bewegingsmateriaal dat tot in de kleinste detail is uitgewerkt, waardoor de spelers zelf geheel worden uitgewist. Deze gruwelijke live videoclip lijkt geen begin of einde te kennen en we zijn er ons dan ook zeer bewust van dat hij zich buiten de zaaldeuren zal voortzetten. Door de vervorming van stemmen, gezichten en kostuums zien we een werkelijke werkelijkheid die wel heel verdraaid is doordat we er met zijn allen in geloven.
Ga dit STUK zien!: http://bvds.nu/speellijst/
Woesdag 21 november naar de double bill We are not from outer space & Come as you are geweest tijdens Dancing on the Edge bij Podium Mozaïek Amsterdam.
As you are.
Wat kan het toch verrassend zijn om ergens spontaan mee naartoe te gaan totaal niet wetende wat je te zien gaat krijgen! De avond begon met verleidende klanken van oosterse live muziek in de ontvangsthal die ons nieuwsgierig naar de zaal toe leidde, waar we vervolgens in een totaal andere dimensie terecht kwamen.
In We are not from outer space (Rita Vilhena, Mohamed Shafik) werd op pop-art-achtige wijze gebruik gemaakt van locatie, performance, decor, kostuum en rekwisieten. Alles werd uit zijn verband getrokken door de onderbrekingen in speelstijl en de compilatie van scènes. Een prachtig teer duet veranderde in een vunzige porno, een serieuze moderne dans veranderde in een slapstick. De dans deed je mee schudden in je stoel en liet je kaakspieren verkrampen van het in stilte schreeuwen. Drie individuen, als koppel, als trio en als massa, die met het verstrijken van de tijd zich steeds blijven aanpassen aan de behoefte van het moment: performance art met een korreltje zout.
Video: http://vimeo.com/41094459
Come as you are (Nir de Volff, Mohamed Fouad) is alles wat je niet verwacht en verwachten kunt. In deze ontwapenende performance zien we twee mannen die spelen met de veronderstellingen en de stigma’s over het Westen. De jongensachtige kostuums maken zowel de performers als het publiek belachelijk waardoor het respect afdwingt. Het stuk wordt begeleid met live muziek (Haytham Safia) die bekende westerse hits laat versmelten met de voor ons onbekendere oosterse klanken. Door de slachtoffer rol van een ander uit te beelden komen de eigen vragen aan het daglicht: humor heeft een zeer scherp randje.
Video: http://www.youtube.com/watch?v=buvV_u-p9Kw
Doordat ik met een blanco blik de stukken in ben gestapt heb ik persoonlijke verhalen over menselijk gedrag en handelen gezien, terwijl veel van mijn mede publiek de behoefte had de stukken in een politieke context te zetten door de Egyptische makers. Dit zorgde voor een aparte spanning bij het nagesprek.
Houd deze makers in de gaten!:
http://www.dancingontheedge.nl/agenda-english/double-bill-come-as-you-are-we-are-not-from-outer-space-21-11
http://www.totalbrutal.net/index_content.html
ANNE • 