Zaterdag 24 november naar de voorstelling SMALL WORLD door Boogaerdt/VanderSchoot in het Frascati te Amsterdam geweest.
Don’t give me hope!
Sabbelend aan onze roze suikerpin wachten we als publiek af wanneer de enorme chaos die zich voor ons uitstrekt zal ontpoppen tot een voorstelling.
Uit de diepte van de ruis vormen zich door ijzersterk spel al gauw rauwe bewegende beelden en stillevens. De chaos blijkt een logica en overzicht te hebben bestaande uit scherpe fragmentarische performances. Deze performances beginnen soms zonder dat je er erg in hebt en vechten tot op het bot om zich te doen laten gelden op het gewonnen terrein van de speelvloer.
De maskers zijn weer spectaculair echt door het bewegingsmateriaal dat tot in de kleinste detail is uitgewerkt, waardoor de spelers zelf geheel worden uitgewist. Deze gruwelijke live videoclip lijkt geen begin of einde te kennen en we zijn er ons dan ook zeer bewust van dat hij zich buiten de zaaldeuren zal voortzetten. Door de vervorming van stemmen, gezichten en kostuums zien we een werkelijke werkelijkheid die wel heel verdraaid is doordat we er met zijn allen in geloven.
Ga dit STUK zien!: http://bvds.nu/speellijst/
ANNE • 