Zondag 8 april naar de voorstelling ‘Maanvirus’ van Theatergroep MAX in de Krakeling Amsterdam geweest.

Haunting…

Drie zusjes, een dode moeder, een vreemdeling met maansteen ogen en een familiegeheim. Kortom de “hyenia” heerst.

Deze no-nonsens voorstelling is lekker sarcastisch gespeeld, waardoor je goed bij het verhaal blijft. Geen opsmuk of hoogdravende technieken zijn nodig om mee te kunnen duiken in de herinneringen van de drie zusjes die op zoek gaan naar de moordenaar van een meisje dat in het bos achter hun huis is gevonden.

Het decor (Sanne Danz) en het kostuum (Marieke Kamphuis) heeft alle opsmuk die in het spel is weggelaten op zich genomen en vloekt ondanks alle diverse designs bewonderenswaardig niet. Het geeft het geheel een tijdloze en grenzeloze sfeer waarin een ieder zich kan verplaatsen naar de plek des onheils. Het licht (Gé Wegman) heeft videoclip-achtige momenten en zorgt met de rest van het toneelbeeld voor lekker veel humoristische twist’s.

Al duurde het geheel soms ietwat lang, de directe aanpak van een niet al te lichtzinnig thema werkte als een trein. Ik ben erg benieuwd hoe het voor de kinderen was die met hun ouders kwamen kijken. Je kon namelijk niet om de gevolgen van de door een ouder gemaakte keuze heen. Zoals Roald Dahl begreep: kinderen zijn de volwassenen.

Gaat het nog zien op 25 en 26 april!: http://www.tgmax.nl/agenda/264/?id=319

Youtube: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=jJmzbYVcyz0