1 januari naar ‘De Notenkraker en de Muizenkoning’ van het Nationaal Ballet in het Muziektheater Amsterdam geweest.

2012 begint als een sprookje!

Wachtend op een lastminute ticket voor de totaal uitverkochte voorstelling komt er een rijke stoet van chique geklede mensen aan mij voorbij gestroomd. Naar het ballet gaan doe je niet in je oudejaars pyjama! Uit deze zwart, rood, blauw glimmende en glitterende stoet klinkt ineens de vraag: “Wilt er iemand nog kaartje?” Op mijn rode schoentjes dans ik over de entree waar ik met jong en oud vol verwachting de zaal betreed, terwijl ik aan een ander sprookje ‘Het meisje met de rode schoentjes’ moet denken.

Met het openen van de rode gordijnen realiseer ik me dat ik deze uitvoering al een keer eerder heb gezien enkele jaren terug, hoog vanaf het 2de balkon. Nu ik in de zaal zit blijf ik me niet alleen meer vergapen aan de technische mogelijkheden van het theater zelf, maar droom weg op de noten van de grote verteller Tsjaikovski.

De dansers nemen ons mee op reis naar het jaar 1892 waar we van realiteit in dromen terecht komen. De fysieke kracht en discipline van de dansers is op deze afstand in de zaal goed waar te nemen. Toch waagt iedereen in de pauze vol goeie hoop een sprongetje om de gracieuze zwierigheid op het toneel te kunnen ervaren. Verwonderd bedenken ze zich wat er dan toch allemaal schuil moet gaat achter het facade van gewichtsloosheid.

Het decor (Toer van Schayk) is eenvoudig en bestaat uit meerdere lagen. Hierdoor ontstaan er spannende dimensies tussen de verschillende realiteiten van de vertelling. Er word onder meer met projectie gewerkt op voor- en achterdoeken die geheel doorschijnend blijken te zijn zodra het decor erachter wordt belicht. Zo schaatsen de dansers door de sneeuw en komen ze even later in de tijdmachine van de toverlantaarn terecht. De kostuums zijn tot in de puntjes uitgewerkt en ik erger me dan ook zeer dat ik de namen van al deze getalenteerde mensen nergens in het programmaboekje terug kan vinden. (Iets wat me bij de opera ook al opviel.)

Als ik in de pauze het programmaboekje doorneem springt mij de naam Disney tegemoet. Het ballet is als een goede film klassieker, hij word nu ook wereldwijd live uitgezonden in de bioscopen.

Toch blijft het bijwonen van de live uitvoeringen het betoverendst.

Het Nationaal Ballet: http://www.notenkraker-zwanenmeer.nl/index.html & http://www.het-ballet.nl/